Votanistas «Νομίζω ότι η μουσική??από μόνη της θεραπεύει. Είναι μια εκρηκτική έκφραση της ανθρωπότητας. Είναι κάτι που αγγίζει όλους μας. Δεν έχει σημασία από ποιον πολιτισμό είμαστε, ο καθένας αγαπά τη μουσική», είπε κάποτε ο Αμερικανός μουσικός Billy Joel.
Οι περισσότεροι από εμάς συμφωνούμε ολόψυχα με αυτή τη δήλωση και αυτός είναι ο παγκόσμιος δεσμός με τη μουσική, που έχει οδηγήσει τους ερευνητές ανά τον κόσμο να διερευνήσουν το θεραπευτικό της δυναμικό.
Σ’ αυτό το άρθρο θα καταλάβουμε τα συναισθήματα που βιώνει ένας άνθρωπος όταν ακούει διαφορετικές κατηγορίες – τύπους μουσικής. Αυτό όμως που θα μας εντυπωσιάσει είναι ότι εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι και με “διαφορετικά αυτιά”… ακούνε και αισθάνονται το ίδιο πράγμα!
Μια νέα μελέτη από το διάσημο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, το Μπέρκλεϊ έχει εντοπίσει τις 13 υποκειμενικές εμπειρίες που μπορούν να δημιουργήσουν διαφορετικά είδη μουσικής στους ανθρώπους.
Σίγουρα έχεις βρεθεί κάποια στιγμή σε μια κατάσταση, όπου ήθελες μια συγκεκριμένη λίστα αναπαραγωγής μουσικών κομματιών, τα οποία θα σε βάλουν σε μια συγκεκριμένη διάθεση. Για παράδειγμα, κάτι χαρούμενο όταν ξεκινάς στη δουλειά ώστε να σε παρακινήσει. Ή κάτι ρυθμικό για να κάνεις γυμναστική. Ή κάτι ερωτικό μόλις ερωτευτείς. Ή κάτι στενάχωρο μετά από χωρισμό… και πάει λέγοντας.
Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν διαφορετικοί τύποι μουσικής, όπως ακριβώς και διαφορετικοί τύποι συναισθημάτων και εμπειριών.
Χάρη στη μελέτη των ερευνητών του Πανεπιστημίου:
Σύντομα, θα σου είναι πιο εύκολο να βρεις τη σωστή μουσική, η οποία θα ταιριάζει με τα τρέχοντα συναισθήματά σου και θα δρα μέσα σου.
Η έρευνα, την οποία οδήγησε ο διδακτορικός φοιτητής Alan Cowen, χρησιμοποίησε πάνω από 2.000 δείγματα μουσικής για να μετρήσει πόσο διαφορετικοί τύποι μουσικής επηρέασαν το συναίσθημα σε ομάδες από δύο διαφορετικές χώρες και πολιτισμούς: τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα.
Με λίγα λόγια… η Ανατολή και η Δύση!
«Έχουμε τεκμηριώσει αυστηρά τη μεγαλύτερη σειρά από συναισθήματα που γίνονται παγκοσμίως αισθητά μέσα από τη γλώσσα της μουσικής», λέει ο ανώτερος συγγραφέας της μελέτης, καθηγητής Dacher Keltner.
2 διαφορετικές κουλτούρες – παρόμοιες απαντήσεις
Για το πείραμα τους, οι ερευνητές “στρατολόγησαν” 1.591 συμμετέχοντες από τις ΗΠΑ και 1.258 συμμετέχοντες από την Κίνα, οι οποίοι άκουγαν συνολικά 2.168 δείγματα διαφορετικών τύπων μουσικής.
Ένα πρώτο πείραμα περιελάμβανε μια υποομάδα Αμερικανών και Κινέζων συμμετεχόντων που άκουγαν μια μουσική βιβλιοθήκη με 1.841 δείγματα, τα οποία βαθμολόγησαν σε 11 κλίμακες με ευρείες συναισθηματικές ιδιότητες.
Αυτή η αρχική έρευνα επέτρεψε στους ερευνητές να βρουν έναν μακρύ κατάλογο πιθανών συναισθηματικών εμπειριών που θα μπορούσαν να προκαλέσουν οι διαφορετικοί τύποι μουσικής.
Επίσης τους επέτρεψε να επαληθεύσουν πως οι συμμετέχοντες από διαφορετικούς πολιτισμούς αντιλαμβάνονται την ίδια υποκειμενική εμπειρία που προκαλούν τα μουσικά κομμάτια.
«Οι άνθρωποι από διαφορετικούς πολιτισμούς μπορούν να συμφωνήσουν ότι ένα τραγούδι είναι “θυμωμένο” αλλά μπορεί να διαφέρει από το αν αυτό το συναίσθημα είναι θετικό ή αρνητικό» σημειώνει ο Cowen.
Περαιτέρω πειράματα οδήγησαν τους ερευνητές να προσδιορίσουν μια σειρά από 13 συναισθήματα που σχετίζονται με τη μουσική, τα οποία αναγνώρισαν οι συμμετέχοντες από τις δύο “τόσο αντίθετες” χώρες.
Οι κατηγορίες των 13 συναισθημάτων ήταν:
- Διασκέδαση
- Ενόχληση
- Ανησυχία
- Όμορφο συναίσθημα
- Ηρεμία, χαλάρωση, γαλήνη
- Ώθηση να ονειρευτείς
- Ενεργοποίηση, δράση
- Έρωτας, επιθυμία
- Αγανάκτηση, πρόκληση
- Χαρά
- Λύπη, κατάθλιψη
- Τρόμος, φόβος
- Θρίαμβος, ηρωισμός
Σε όλο το φάσμα, τα τραγούδια όπως το “Rock the Casbah” από τη δεκαετία του ’80 της μπάντας The Clash έκαναν τους ανθρώπους να αισθάνονται πιο ενεργητικοί και το ίδιο έγινε και με το μπαρόκ αριστούργημα του Antonio Vivaldi “The Four Seasons”.
Το τραγούδι του Al Green, “Let’s Stay Together”, προκάλεσε ερωτικά συναισθήματα, ενώ η ωραία έκδοση του “Somewhere Over the Rainbow” του Ισραήλ Kamakawiwo’ole, έκανε τους συμμετέχοντες να αισθάνονται χαρά.
Οι συμμετέχοντες βίωσαν συναισθήματα περιφρόνησης όταν άκουσαν “heavy metal”. Όπως ακριβώς πρόβλεπαν οι ερευνητές, ένιωσαν συναισθήματα φόβου όταν άκουσαν το κομμάτι “The Murder” του Bernard Herrmann, το οποίο χρησίμευε ως μουσική υπόκρουση για τη διάσημη σκηνή ντους στη ταινία του Alfred Hitchcock “Ψυχώ”.
Για να βεβαιωθούν ότι οι συμμετέχοντες από διαφορετικούς πολιτισμούς είχαν πραγματικά τα ίδια συναισθήματα όταν άκουγαν συγκεκριμένους τύπους μουσικής, οι ερευνητές διεξήγαγαν επίσης ένα πείραμα επιβεβαίωσης ότι είχαν σχεδιάσει να εξαλείψουν, στο μέτρο του δυνατού, τις πολιτισμικές προκαταλήψεις.
Αυτό το πείραμα έβαλε τους συμμετέχοντες να ακούνε περισσότερα από 300 παραδοσιακά μουσικά κομμάτια από δυτικούς και κινέζικους πολιτισμούς. Οι απαντήσεις των συμμετεχόντων επιβεβαίωσαν τα ευρήματα: Οι ακροατές από τις Η.Π.Α. και την Κίνα ανέφεραν παρόμοια συναισθήματα.
Τι σημείωσε ο Alan Cowen
«Η μουσική είναι μια παγκόσμια γλώσσα, αλλά δεν δίνουμε πάντα την προσοχή σε αυτό που λέει. Θέλαμε να κάνουμε ένα σημαντικό πρώτο βήμα να επιλύσουμε το μυστήριο, τον τρόπο με τον οποίο η μουσική μπορεί να προκαλέσει τόσες πολλές αποχρώσεις».
«Φανταστείτε να οργανώσετε μια μαζική εκλεκτική μουσική βιβλιοθήκη με συναίσθημα και να καταγράψετε τον συνδυασμό συναισθημάτων που σχετίζονται με κάθε κομμάτι. Αυτό είναι ουσιαστικά αυτό που έκανε η μελέτη μας» – Alan Cowen.
Στο μέλλον, οι ερευνητές πιστεύουν ότι το έργο τους μπορεί να έχει πρακτικές εφαρμογές. Μπορεί να βοηθήσει τους ψυχολόγους και τους ψυχιάτρους να αναπτύξουν καλύτερες θεραπείες με μουσική και να επιτρέψουν στους προγραμματιστές να προγραμματίσουν υπηρεσίες ροής μουσικής για να εντοπίσουν λίστες αναπαραγωγής που θα ταιριάζουν με την τρέχουσα διάθεση του ακροατή.
Συμπερασματικά θα πω το εξής: οι διαφορετικοί τύποι μουσικής προκαλούν διαφορετικό συναίσθημα, που όμως είναι το ίδιο σε όλους μας παρά τις διαφορές μας. Άρα, μπορούμε να “προκαλέσουμε”, να “προσελκύσουμε” το συναίσθημα που θέλουμε, επιλέγοντας το σωστό είδος μουσικής και τραγουδιού.
Επέλεξα να μοιραστώ μαζί σας ένα αγαπημένο μου τραγούδι που όσες φορές και να το ακούσω, θα αισθάνομαι πάντα ρίγος. Στίχοι του μοναδικού μας ποιητή Νίκου Καββαδία, μουσική του αξέχαστου Θάνου Μικρούτσικου και εκτέλεση του εκρηκτικού και ασυναγώνιστου Βασίλη Παπακωνσταντίνου.
Πρωταγωνίστρια η μία στον κόσμο και καμία άλλη… η μαγεμένη Θεσσαλονίκη.
#NoMusic #NoLife
Πηγή: MedicalNewsToday
Διάβασε ακόμη:
Πώς θεραπεύει η μουσική – Τι λένε οι ερευνητές
Ο Μικρός Πρίγκιπας: 8 σημαντικά πράγματα που μας διδάσκει για τη ζωή
Έλα και στην ομάδα μας Βότανα και Αρωματικά φυτά – Ζούμε υγιεινά για να μοιραζόμαστε τα μυστικά της φύσης και να κάνουμε παρεούλα
Κάνε like και στη σελίδα μας στο facebook Votanistas για να μη χάνεις τα καινούρια μας άρθρα
