Γνωρίζεις ότι η δάφνη ήταν και είναι ακόμη το φυτό της δόξας και της ευημερίας; Ας δούμε την ιστορία της και θα καταλάβουμε το γιατί.

Η Δάφνη η Απολλώνιος ή δάφνη η ευγενής ή αλλιώς βάγια, είναι αειθαλής αρωματικός θάμνος ή μικρό δέντρο που φυτρώνει στις περιοχές της Μεσογείου, της Ασίας, της Αφρικής, στα Κανάρια νησιά και σε όλα τα μέρη της Ελλάδας (ειδικά στη Χαλκιδική, το Πήλιο και πολλά νησιά).

Θα σε πάω λίγο πίσω…

Στην αρχαιότητα η Δάφνη θεωρούταν ιερό φυτό, το οποίο ήταν αφιερωμένο στον θεό της μαντικής, Απόλλωνα. Κατά τη μυθολογία, η νύμφη Δάφνη ήταν η αγαπημένη του θεού, η οποία μεταμορφώθηκε στο ομώνυμο φυτό και υπήρξε αναπόσπαστο κομμάτι των Δελφών, όπου γινόταν η μαντική διαδικασία. Επιπλέον, αναφέρεται ότι η Πυθία του Μαντείου των Δελφών πριν δώσει τον χρησμό της μασούσε φύλλα δάφνης.

Εκτός από τον Απόλλωνα, η δάφνη ήταν αφιερωμένη και στον θεό Ασκληπιό, λόγω των φαρμακευτικών ιδιοτήτων της. Η δάφνη θεωρούνταν σύμβολο σοφίας και ποίησης, ενώ υπάρχει αναφορά της και στην Οδύσσεια του Ομήρου.

Ο Θεόφραστος στο βιβλίο του “Φυτών Ιστορίαι” περιγράφει δύο ποικιλίες δάφνης, τη λεπτόφυλλο και την πλατύφυλλο, ενώ αναφέρει ότι από το ξύλο της έφτιαχναν μπαστούνια και τρυπάνια γιατί δε φθειρόταν.

Μάλιστα, για τους αρχαίους προγόνους μας συμβόλιζε και την ευημερία, ενώ πίστευαν ότι προστάτευε τα σπίτια από την κακοτυχία και τους κεραυνούς.

Οι Βεδουίνοι της ερήμου έβαζαν στον καφέ τους ένα φύλλο δάφνης για να τον αρωματίσουν. Ο Πλίνιος την είχε ονομάσει θυρωρό και φύλακα των αυτοκρατόρων, γιατί φύτευαν το φυτό μπροστά στις πύλες των αυτοκρατορικών ανακτόρων.

“ Ένα φυτό/δέντρο που αξίζει μεγάλες τιμές”

Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι στεφάνωναν με κλαδιά δάφνης τους νικητές των αθλητικών αγώνων, αφού η δάφνη συσχετιζόταν με τη νίκη, την υπεροχή και την δόξα, κάτι που ισχύει μέχρι και σήμερα. Οι Ρωμαίοι μάλιστα την ονόμαζαν Laurare, που σημαίνει εξυμνώ.

Σήμερα, δάφνινα στεφάνια καταθέτονται σε τάφους και ανδριάντες προς τιμήν σημαντικών ανθρώπων, ενώ με δάφνη στολίζονται και οι ορθόδοξες εκκλησίες την Κυριακή των Βαΐων.

Οι χρήσεις της δάφνης και οι ευεργετικές της ιδιότητες τόσο στα φύλλα όσο και στους καρπούς της:

Τότε…

Οι αρχαίοι Έλληνες γιατροί χρησιμοποιούσαν το φυτό για τις τονωτικές ιδιότητες που είχε στο στομάχι και την ουροδόχο κύστη. Ο Ιπποκράτης τη χορηγούσε ως αναλγητικό μετά τον τοκετό και σε διάφορα γυναικολογικά προβλήματα. Ο Διοσκουρίδης χρησιμοποιούσε το φλοιό της για να διαλύσει τις πέτρες των νεφρών και να ανακουφίσει τους ασθενείς από τις λοιμώξεις του ήπατος.

Τώρα…

Τα φύλλα δάφνης χρησιμοποιούνται ως καρύκευμα στη Μεσογειακή κουζίνα, στα όσπρια, τα ψαρικά, τις σάλτσες και τα κρέατα. Χρησιμοποιείται επίσης και στις βιομηχανίες τροφίμων και στη συσκευασία ξηρών καρπών όπως τα σύκα και οι σταφίδες.

Το αιθέριο έλαιο, που έχουν τα φύλλα και οι καρποί (δαφνέλαιο), έχει αντιμικροβιακή δράση και χρησιμοποιείται για την παρασκευή εντομοκτόνων και παρασιτοκτόνων.

Χρησιμοποιείται επίσης, στη σαπωνοποιία και την αρωματοποιία για λαμπερά μαλλιά, ενώ εμποδίζει και την τριχόπτωση.

Οι φαρμακευτικές ιδιότητες του φυτού:

  • Αντιοξειδωτικές ιδιότητες
  • Μειώνει το σάκχαρο του αίματος
  • Βοηθάει στη δυσπεψία και την ανορεξία
  • Καταπολεμά τους ρευματισμούς
  • Αντισηπτική δράση
  • Βοηθάει στο κρυολόγημα, τον πονόλαιμο και τον βήχα
  • Το αφέψημα βοηθάει στην αϋπνία και την ένταση
  • Το αιθέριο έλαιο της δάφνης βοηθά στη συγκέντρωση και την καλύτερη απόδοση των μαθητών

Εκτός από αρωματικό φαρμακευτικό, η δάφνη είναι και ένα δημοφιλές καλλωπιστικό φυτό.

Διάβασε ακόμη: Δάφνη η Απολλώνιος: Περιγραφή & Καλλιέργεια